15 sierpnia 2021 r. talibowie wkroczyli do Kabulu, przejmując władzę w Afganistanie. Co czeka to państwo i jego społeczeństwo? Jak może się to odbić na nas – biernych obserwatorach tych odległych wydarzeń? Przygotowaliśmy dla Was dwa scenariusze przyszłości, które pomogą Wam odpowiedzieć na te pytania i przygotować się na przyszłość.

Afganistan prosperuje

Jest 2031 r. Talibom udało się ustabilizować sytuację w Afganistanie, uruchomić wydobycie metali ziem rzadkich, zawrzeć gigantyczne kontrakty na ich ekstrakcję z Chinami i Rosją oraz zwiększyć PKB per capita państwa, dzięki czemu cieszą się niezachwianym poparciem społecznym. Talibowie wykorzystują też technologię do promowania Afganistanu jako nowoczesnego państwa muzułmańskiego. Wszystko to odbywa się przy jednoczesnym zachowaniu jego głębokiego islamskiego charakteru, włącznie ze sztywno przestrzeganym prawem szariatu. W państwie nadal powszechne są więc egzekucje wszystkich tych, którzy sprzeciwiają się władzy talibów i ich prawom. Dzięki sukcesom talibów ich ideologia staje się coraz bardziej popularna. Jest coraz częściej przejmowana i adaptowana także w warunkach zachodnich, gdzie pojawiają się polityczne ugrupowania chrześcijańskie, które nawołują do „powrotu do korzeni i praw naturalnych” w życiu publicznym. Punktem odniesienia jest dla nich rządząca na Węgrzech Wielka Chrześcijańska Unia Jedności i Prawości, która dzięki ekstensywnemu wykorzystaniu nowoczesnych technologii doprowadziła do znacznego podniesienia poziomu życia mieszkańców państwa, ale jednocześnie wprowadziła radykalnie konserwatywne ustawodawstwo, m.in. zakładające karę śmierci za homoseksualizm czy delegalizujące rozwody.

Afganistan (wciąż) płonie Jest 2031 r. 

Talibowie są wewnętrznie podzieleni, dochodzi między nimi do międzyfrakcyjnych walk. Jednocześnie wciąż rządzą w Kabulu – z jednej strony dlatego, że w państwie nie ukonstytuowała się żadna inna siła, która mogłaby im zagrozić, z drugiej dlatego, że stosują terror wobec wszystkich, którzy ośmielają się im sprzeciwić. Lokalni watażkowie próbują robić interesy z mocarstwami zewnętrznymi: Rosją, Chinami i Pakistanem. Na terytorium Afganistanu odżyła również Al-Kaida. Tym razem jednak nie dokonuje ona fizycznych ataków terrorystycznych, a angażuje się w cyberterroryzm, najprawdopodobniej współpracując przy atakach ze służbami Rosji i Chin. Straty, jakie ponoszą państwa zachodnie z tytułu tych ataków, są olbrzymie: cierpią nie tylko narodowe budżety, z których władze muszą wydobywać coraz większe środki na pokrycie szkód wyrządzonych przez cyberterrorystów, lecz także zachodnie przedsiębiorstwa, które permanentnie padają ofiarą szantaży, kradzieży i opóźnień w dostawach. Atmosfera w państwach zachodnich jest fatalna, prasa coraz częściej spekuluje o tym, że przywódcy NATO przygotowują się do kolejnej interwencji w Afganistanie. W tym samym czasie Chiny i Rosja podpisują z rządem talibów pakt sojuszniczy, zgodnie z którym jakikolwiek atak na Afganistan będzie traktowany przez nich jako atak na ich własne terytoria.